Prolog

To on był 10 lat temu moim przyjacielem. Teraz ma 18 lat i jest sławny. Taką osobę jak mnie Nicole Anderson która przyjaźniła się z nim 4 lata nie pamięta. Dobrze pamiętam jak to było. Przyszłam do 1 klasy. Szkoła podstawowa w Holmes Chapel. Byłam małą blondynką. Wstydziłam się i stałam w kącie aż tu nagle przyszedł on. Chłopczyk w zielonymi oczami i zabójczym uśmiechem.

- Czemu sama stoisz ? - Zapytał

- Nikogo tu nie znam. – Spaliłam buraka

- Cześć, jestem Harry. – wystawił mi rękę

- Nicole – uścisnęłam

- Teraz już znasz. – Uśmiechnął się

- No tak

Po tym jak wysłuchiwaliśmy razem apelu, poszliśmy na lody. Widziałam jak Harry mówił do mamy :

- Mamo, co nie że Nicole jest śliczną dziewczynką? Będzie moją żoną. – Powiedział dumnie Harry

Po tych 4 latach. Przyjaźniliśmy się, byliśmy nierozłączni. Ale nagle Harry, nagadał że jestem Głupią, brzydką idiotką która myśli że z nim będzie. No trudno. Po tym zakończyliśmy przyjaźń lecz ja nadal go kocham nadal. Już 10 lat. To uczucie nie wygasza. Po tym jak skończyliśmy przyjaźń poznałam Sarę. Moją najlepszą przyjaciółkę. Koleguję się z Gemmą Styles. Jego siostrą. Wysyłam mu rzeczy ale pod nieznanym adresem. Kupiłam mu nawet fioletową bluzę Jacka Wills’a. Uwielbia ją. Nosi ją często. Chodzę na jego koncerty. Lecz nie spotykam jego. Mój były Przyjaciel nazywał się Harry Styles. Ma bujne loki, 18 lat, hipnotyzujące zielone oczy i powalający uśmiech. Należy do zespołu One Direction. Raz powiedział w wywiadzie że nikogo tak bardzo nie polubił jak członków zespołu. Jest sławny i bogaty i już nie pamięta o mnie. Ciekawe czy go kiedyś spotkam…